Главная //
Памятники
Памятник, братская могила воинов и партизан участвовавших в освобождении г. Черикова
Адрес:
Могилевская область, г.Чериков
Могилевская область, г.Чериков
Описание памятника:
Скульптура солдата, изготовлена из цемента и бетона, по обе стороны мемориальные плиты с именами воинов участвовавших в освобождении г.Черикова
Скульптура солдата, изготовлена из цемента и бетона, по обе стороны мемориальные плиты с именами воинов участвовавших в освобождении г.Черикова
Год возведения:
1956
1956
Исторические сведения:
В конце сентября 1943 года войска Брянского фронта вышли на ближние подступы к Сожу в районе города Черикова. Преследование врага по территории Чериковского района, форсирование водного рубежа и взятие города возлагалось на 413-ю и подразделения 324-й стрелковых дивизий 50-й армии. 30 сентября, преодолев речушки Лобжанка и Переволочная, войска 413-й дивизии атаковали деревню Веприн и разгромили гарнизон противника. Одновременно они оседлали все дороги, ведущие на Чериков, и продолжили движение к Сожу. Воспользовавшись полученными данными, воины 1320-го стрелкового полка 413-й дивизии вместе с партизанами 720-го отряда форсировали Сож у деревни Мирогощь и повеле наступление на Чериков с юго-запада. К югу от города, по дороге на Краснополье, партизаны организовали засаду и, когда части 324-1 стрелковой дивизии начали наступление на деревню Пильню, взвод партизан со всех стволов ударил с тыла, рассеяв оступающие немецкие части по лесам. Дорога на Чериков с юга стала свободной. Штурмовые отряды 1322-го полка 413-й дивизии вместе с партианами вечером 30 сентября проникли в город повели борьбу с поджигателями, а также блокировали дзоты по берегу реки. Командир 324-й дивизии получил приказ пробиться через лесисто-болотистую местность к деревне Монастырек на левом берегу Сожа, форсировать реку и оседлать Варшавское шоссе, отрезав, таким образом, немцам путь к отступлению из Черикова. 1 октября 1943 года Чериков был освобожден от немецко-фашистских захватчиков. М. Д. Максимцев, генерал-майор, командир 559-го саперного батальона 229-й стрелковой дивизии 50-й армии, вспоминал: «Бітва за Сож, якую вялі войскі 50-й арміі раніцай 29 верасня, не спынялася ні днем, ні ноччу. Палкі 369-й стралковай дывізіі генерала Лазарэнкі далёка прайшлі на поўнач ад Крычава, 238-я стралковая дывізія генерала Краснаштанава авалодала в. Рэчыца і на левым беразе Сожа – в. Вохар. А Чэрыкаў усё стаяў, як крэпасць на Сожы (так любілі фашысты з акруговай камендатуры называць сваю рэзідэнцыю – Чэрыкаў). 26 верасня 1943 года, пераадолеўшы варожыя баявыя парадкі, начальнік разведкі Чэрыкаўскай партызанскай брыгады Пётр Кубышкін перайшоў лінію фронту і даставіў у штаб 50-й арміі данясенне, без якога цяжка было б вызначыць, як браць Чэрыкаў. Камандарм генерал Болдзін, начальнік штаба арміі генерал Брылёў і начальнік аператыўнага аддзела палкоўнік Саўчанка заслухалі яго на камандным пункце арміі ў Хоцімску. І. В. Болдзін папрасіў разведчыка перадаць самыя цёплыя пажаданні чэрыкаўскім партызанам і заклікаць іх прыкласці ўсе сілы, каб дапамагчы часцям 50-й арміі фарсіраваць Сож і вызваліць ад фашыстаў г. Чэрыкаў. Кубышкін паказаў на карце, дзе ў лесе, недалека ад берага, ляжаць штабелі сухіх бярвенняў, удакладніў скрытыя падыходы да ракі і зручнае месца, дзе можна навесці мост з плытоў. Калі левы сусед 50-й арміі – 3-я армія генерала Гарбатава вяла бой за райцэнтр Краснаполле, наша 413-я Далёкаўсходняя дывізія акружыла нямецкі гарнізон у в. Вепрын і прыступіла да яго знішчэння. У гэты час 1320-ы стралковы полк з партызанамі з 720-га атрада фарсіравалі р. Сож каля в. Мірагошч і павялі наступленне на Чэрыкаў. Камандуючы арміяй генерал Болдзін увесь дзень 30 верасня не пакідаў 413 –й дывізіі, бо тут, у Чэрыкаве, вырашаўся канец усёй бітвы за Сож. Генерал патрабаваў ад начальніка інжынерных войск арміі палкоўніка Чапурава паскорыць пабудову моста ў Крычаве і пераправіць танкі 233-га палка, а дывізіі генерала Краснаштанава нанесці ўдар па Чэрыкаву па Варшаўскай шашы. Але і гэтага паказалася мала генералу Болдзіну для хутчэйшага авалодання Чэрыкавам. Выклікаўшы да сябе камандзіра 324-й стралковай дывізіі генерала Сідуліна, ён загадаў яму перадаць частку паласы свайго наступлення 110-й стралковай дывізіі, праз лясы і балоты прабіцца да в. Манастырок і фарсіраваць р. Сож, асядлаць Варшаўскую шашу, адрэзаць шлях да адступлення фашыстам з Чэрыкава. Адступаючы пад напорам Чырвонай Арміі, нямецкае камандаванне ў лютасці задалося мэтай стерці горад Чэрыкаў з твару зямлі, ператварыць яго ў “зону пустыні”. Каты наважваліся ўсё насельніцтва ў Германію, і толькі дзякуючы мужнасці і адвазе савецкіх воінаў і партызан гэта не было ажыццёўлена.”
В конце сентября 1943 года войска Брянского фронта вышли на ближние подступы к Сожу в районе города Черикова. Преследование врага по территории Чериковского района, форсирование водного рубежа и взятие города возлагалось на 413-ю и подразделения 324-й стрелковых дивизий 50-й армии. 30 сентября, преодолев речушки Лобжанка и Переволочная, войска 413-й дивизии атаковали деревню Веприн и разгромили гарнизон противника. Одновременно они оседлали все дороги, ведущие на Чериков, и продолжили движение к Сожу. Воспользовавшись полученными данными, воины 1320-го стрелкового полка 413-й дивизии вместе с партизанами 720-го отряда форсировали Сож у деревни Мирогощь и повеле наступление на Чериков с юго-запада. К югу от города, по дороге на Краснополье, партизаны организовали засаду и, когда части 324-1 стрелковой дивизии начали наступление на деревню Пильню, взвод партизан со всех стволов ударил с тыла, рассеяв оступающие немецкие части по лесам. Дорога на Чериков с юга стала свободной. Штурмовые отряды 1322-го полка 413-й дивизии вместе с партианами вечером 30 сентября проникли в город повели борьбу с поджигателями, а также блокировали дзоты по берегу реки. Командир 324-й дивизии получил приказ пробиться через лесисто-болотистую местность к деревне Монастырек на левом берегу Сожа, форсировать реку и оседлать Варшавское шоссе, отрезав, таким образом, немцам путь к отступлению из Черикова. 1 октября 1943 года Чериков был освобожден от немецко-фашистских захватчиков. М. Д. Максимцев, генерал-майор, командир 559-го саперного батальона 229-й стрелковой дивизии 50-й армии, вспоминал: «Бітва за Сож, якую вялі войскі 50-й арміі раніцай 29 верасня, не спынялася ні днем, ні ноччу. Палкі 369-й стралковай дывізіі генерала Лазарэнкі далёка прайшлі на поўнач ад Крычава, 238-я стралковая дывізія генерала Краснаштанава авалодала в. Рэчыца і на левым беразе Сожа – в. Вохар. А Чэрыкаў усё стаяў, як крэпасць на Сожы (так любілі фашысты з акруговай камендатуры называць сваю рэзідэнцыю – Чэрыкаў). 26 верасня 1943 года, пераадолеўшы варожыя баявыя парадкі, начальнік разведкі Чэрыкаўскай партызанскай брыгады Пётр Кубышкін перайшоў лінію фронту і даставіў у штаб 50-й арміі данясенне, без якога цяжка было б вызначыць, як браць Чэрыкаў. Камандарм генерал Болдзін, начальнік штаба арміі генерал Брылёў і начальнік аператыўнага аддзела палкоўнік Саўчанка заслухалі яго на камандным пункце арміі ў Хоцімску. І. В. Болдзін папрасіў разведчыка перадаць самыя цёплыя пажаданні чэрыкаўскім партызанам і заклікаць іх прыкласці ўсе сілы, каб дапамагчы часцям 50-й арміі фарсіраваць Сож і вызваліць ад фашыстаў г. Чэрыкаў. Кубышкін паказаў на карце, дзе ў лесе, недалека ад берага, ляжаць штабелі сухіх бярвенняў, удакладніў скрытыя падыходы да ракі і зручнае месца, дзе можна навесці мост з плытоў. Калі левы сусед 50-й арміі – 3-я армія генерала Гарбатава вяла бой за райцэнтр Краснаполле, наша 413-я Далёкаўсходняя дывізія акружыла нямецкі гарнізон у в. Вепрын і прыступіла да яго знішчэння. У гэты час 1320-ы стралковы полк з партызанамі з 720-га атрада фарсіравалі р. Сож каля в. Мірагошч і павялі наступленне на Чэрыкаў. Камандуючы арміяй генерал Болдзін увесь дзень 30 верасня не пакідаў 413 –й дывізіі, бо тут, у Чэрыкаве, вырашаўся канец усёй бітвы за Сож. Генерал патрабаваў ад начальніка інжынерных войск арміі палкоўніка Чапурава паскорыць пабудову моста ў Крычаве і пераправіць танкі 233-га палка, а дывізіі генерала Краснаштанава нанесці ўдар па Чэрыкаву па Варшаўскай шашы. Але і гэтага паказалася мала генералу Болдзіну для хутчэйшага авалодання Чэрыкавам. Выклікаўшы да сябе камандзіра 324-й стралковай дывізіі генерала Сідуліна, ён загадаў яму перадаць частку паласы свайго наступлення 110-й стралковай дывізіі, праз лясы і балоты прабіцца да в. Манастырок і фарсіраваць р. Сож, асядлаць Варшаўскую шашу, адрэзаць шлях да адступлення фашыстам з Чэрыкава. Адступаючы пад напорам Чырвонай Арміі, нямецкае камандаванне ў лютасці задалося мэтай стерці горад Чэрыкаў з твару зямлі, ператварыць яго ў “зону пустыні”. Каты наважваліся ўсё насельніцтва ў Германію, і толькі дзякуючы мужнасці і адвазе савецкіх воінаў і партызан гэта не было ажыццёўлена.”
Полный адрес:
Республика Беларусь, Могилевская область, г.Чериков, парк Победы
Республика Беларусь, Могилевская область, г.Чериков, парк Победы
Координаты (широта):
53.566656
53.566656
Координаты (долгота):
31.388171
31.388171
Фотографии:
:
Памятник, братская могила воинов и партизан участвовавших в освобождении г. Черикова
Памятник, братская могила воинов и партизан участвовавших в освобождении г. Черикова
О проекте
Цифровая звезда – международный исторический проект, созданный для поиска памятников Великой Отечественной войны.
Данный проект направлен на формирование духовно-нравственных, гражданских качеств личности, на развитие интереса и уважения к памятникам боевой славы, увековечившим трагические и героические события прошлого, сохранение историко-культурного наследия Беларуси.
Контакты
Центральный комитет ОО «БРСМ»г. Минск, 220030, ул. К. Маркса, 40.
(017) 371 04 64 okrckbrsm@gmail.com